Ovu pjevačicu ste zasigurno skoro pa i zaboravili. No starija generacija se sjeća njenih divnih nastupa i srceparajućih pjesama. Ono što ju je pratilo kroz karijeru je njena teška sudbina sa kojom se morala nositi.
Nada Mamula: Glas koji je oblikovao sevdalinku
Nada Mamula, rođena kao Nada Vukićević 9. januara 1927. godine u Beogradu, ostavila je neizbrisiv trag na muzičkoj sceni bivše Jugoslavije kao jedan od najistaknutijih izvođača sevdalinki. Njen doprinos muzičkom žanru koji je duboko ukorijenjen u kulturnom naslijeđu Balkana čini je ne samo izvođačem, već i čuvarom tradicije.
Kroz decenije, njen emotivan i snažan glas postao je sinonim za sevdalinku, a njena interpretacija pjesama ostavlja trag koji se ne može izbrisati.
Od ranog detinjstva, Nada je pokazivala posebnu muzikalnost. Počela je pjevati na Radiju Beograd kao djevojčica, dok je njena porodica bila skeptična prema njenom izboru. Uprkos protivljenju, njeno srce je bilo neraskidivo vezano za muziku.
Kada se udala za Nikolu Mamulu, preselila se u Sarajevo i započela saradnju s Radio Sarajevom, gdje je njezin talent konačno zasjao u punom sjaju. Njena posvećenost muzici i interpretaciji sevdalinki napravila je od nje zvijezdu u usponu na tadašnjoj muzičkoj sceni.
U Sarajevu je njena karijera doživjela pravi vrtlog uspjeha. Njena izvedba pjesama autora poput Rade Jovanovića i Dragiše Nedovića donijela joj je brojne nagrade i priznanja. Njeni nastupi su postali legendarni, a njen glas je postao simbol emocije i autentičnosti.
Poznata po svojoj velikodušnosti, često je pomagala kolegama, uključujući Cuneta Gojkovića, u pronalaženju vlastitog stila interpretacije. Iza glamura i slave, Nada je skrivala osobne tuge, uključujući i nemogućnost da ima djecu, što je često reflektirala u svojim izvedbama prepunim čežnje i bola.
Devedesete godine su donijele preokret u njenom životu. Rat u bivšoj Jugoslaviji prekinuo je njen uspješan muzički put. U Bosni je doživjela odbacivanje zbog svog srpskog porijekla, dok su njene pjesme u Srbiji prestale da se emituju.
To je bio udarac koji je teško podnijela, pogotovo kada bi čula svoje hitove u izvođenju drugih pjevača, dok su njene originalne verzije bile zapostavljene.
U očaju, govorilo se, Nada je bacila sve novine i fotografije iz vremena svoje najveće slave, simbolično se odričući prošlosti koja joj je donijela mnogo radosti, ali i tuge.
Najteži gubitak Nada je doživjela kada je preminuo njen suprug Nikola, s kojim je provela 35 godina zajedničkog života. Ostala je potpuno sama, a njene posljednje godine obilježila je tišina koja je zamijenila aplauze kojima je nekada bila okružena.
Njena priča ostaje kao podsjetnik na moć muzike da prenosi emocije i povezuje ljude, bez obzira na sve prepreke i izazove s kojima se izvođač može susresti tokom života. Čak i u tišini, njena muzika nastavlja da odjekuje kroz vrijeme.
Nada Mamula svojim je životom i radom ostavila naslijeđe koje će se pamtiti. Njena posvećenost sevdalinci i autentičnom interpretiranju tradicionalnih pjesama učinila ju je ikonom, a njen glas i danas odjekuje kroz snimke koje su ostale kao svjedočanstvo jedne epohe.
Iako je napustila ovaj svijet, njena muzika nastavlja da živi, inspirirajući nove generacije izvođača i ljubitelja sevdalinki. Njeno naslijeđe je ne samo u muzici koju je ostavila iza sebe, već i u inspiraciji koju pruža svima koji slijede njen put.
Mamula je pripadala generaciji izvođača koji su oblikovali identitet narodne muzike u Bosni i Hercegovini. Njene izvedbe bile su emotivne, čiste i snažne, što je posebno dolazilo do izražaja u sevdalinkama – pjesmama koje zahtijevaju duboko razumijevanje teksta i osjećaja. Brzo je postala miljenica publike, a njena popularnost prelazila je granice BiH, pa se rado slušala širom Jugoslavije.
Posebno se istakla duetima sa Zehrom Deović i Silvanom Armenulić, kao i saradnjom sa Safetom Isovićem i Zaimom Imamovićem. Njeni nastupi u beogradskim i zagrebačkim dvoranama, kao i na festivalima narodne muzike, dodatno su učvrstili njen status. Ipak, najveća snaga njenog glasa dolazila je do izražaja u intimnijem ambijentu – u radijskim i studijskim snimanjima, gdje je sevdalinku umjela otpjevati tako da slušalac osjeti svu težinu tuge, ljubavi i čežnje.
Repertoar Nade Mamule bio je raznovrstan, ali se najviše pamte pjesme poput „U đul bašti“, „Kad ja pođoh na Bembašu“, „Kraj tanana šadrvana“, „Mujo kuje konja pod mjesecu“. Njene izvedbe su postale mjerilo kvaliteta i autentičnosti, pa su mnogi mlađi izvođači kasnije učili upravo slušajući njene snimke.
Pored nevjerovatnog glasa, bila je i simbol jedne epohe – vremena kada su narodna muzika i sevdah predstavljali ne samo zabavu, već i čuvara tradicije i identiteta. Njena karijera trajala je decenijama, a iako se povukla s javne scene pred kraj života, ostavila je iza sebe bogat muzički opus koji se i danas rado sluša.
Nadu Mamulu kolege su opisivale kao dostojanstvenu, ozbiljnu i predanu umjetnicu. Nije težila estradnoj glamuroznosti niti skandalima, već se fokusirala isključivo na umjetnost i poštovanje pjesme. Upravo zato je njeno ime i dalje sinonim za sevdalinku, a njena interpretacija mnogih pjesama smatra se nedostižnom.
Preminula je 2001. godine, ali uspomena na njen glas i interpretacije ostala je trajna. Njena karijera pokazuje da prava umjetnost ne poznaje granice ni vrijeme – sevdalinke koje je ona pjevala i dalje zvuče svježe i izazivaju iste emocije kao i prije pedeset godina.
